فنچ بلوطی نام علمی آن (Lonchura castaneothorax) است. نام دیگر آن مانکین سینه بلوطی است. نروماده ان کاملاً شبیه هم هستند و فقط از طریق آوازخوانی و رقص جفتگیری می‌توان نر و ماده آن را ازهم تشخیص داد البته در صورتی که نر و ماده در بین گروهی از هم نژادان باشد، رفتارهای نرینه گی در فنچ‌های نر واضح تر خواهد بود. این پرنده در قفس نیز زاد وولد می‌نماید. پنج زیر گونه از این نژاد وجود دارد که یکی از آن‌ها در استرالیا وچهار زیر گونه دیگر در گینه نو وجود دارند. از مشخصات این نژاد داشتن ناخن‌های پنجه بلند است که این امر در محیط زیست طبیعی می‌تواند مزیتی باشد وباعث شود که پرنده برتواند بر روی شاخه‌ها به خوبی مستقر شود، اما در پرندگان قفس می‌تواند مشکلاتی را پدید آورد                                                                                                                    فنچ نواری، نام علمی آن (Lonchura striata) است و نام‌های دیگر آن مانکین دمگاه سفید، فنچ دم سوزنی، فنچ بنگالی وحشی، فنچ پشت سفید می‌باشد. در این نژاد نیز همانند فنچ بنگالی تشخیص جنسیت کار دشواری است واین کار را فقط از دقت در رفتار پرنده می‌توان دریافت ومعمولاً آواز فنچ‌های نر آن شبیه فنچ‌های نر بنگالی است، اما بسیار خجول بوده ومعمولاً در حضور افراد آواز نمی‌خوانند. این فنچ‌ها کوچک تر از فنچ‌های بنگالی می‌باشند و در بسیاری از فروشگاه‌های پرندگان زینتی به عنوان فنچ بنگالی فروخته می‌شوند وبسیاری معتقدند که فنچ‌های بنگالی در حقیقت فنچ‌های نواری اهلی شده‌اند. این پرنده در بسیاری از مناطق آسیا پراکنده است.                                 فنچ بنگالی، نام علمی آن (Lonchura striata domestica) است ودرایالات متحدهآمریکا بیشتر تحت عنوان سهره اجتماعی شناخته می‌شوند. طول آن ۱۰ سانتی متر است واز مشخصات ممیزه آن وجود نقطه‌های سفید رنگ بر روی بدن است که آن را شبیه ببر می‌کند. موطن اصلی آن آسیا وکشور بنگلادش و هندوستان است. این نوعسهره در ایران دیده نشده‌است.                                                                                                            فنچ راه راه :((انگلیسی Zebra Finch))نام علمی آن guttata Poephila است . یکی از پرندگان کوچک با طول متوسط ۹ سانتیمتر بومی چمنزارهای استرالیا می‌باشد. با توجه به اینکه کشور استرالیا دارای سیاست درهای بسته برای صدور حیوانات به خارج می‌باشد، اغلب فنچ‌هایی که در خارج از این کشور دیده می‌شوند در استرالیا متولد نشده‌اند. فنچ‌های راه راه دارای تنوع رنگ بسیاری می‌باشند و در زمره معروفترین پرندگانی که در قفس نگهداری می‌شوند، بشمار می‌آیند. فنچ‌های راه راه حیوانات دلپذیری برای نگهداری در منزل، محل کار و کلاس درس محسوب می‌شوند. یک فنچ نر بالغ رنگین تر و معمولاً براحتی از فنچ ماده قابل تشخیص است. یک فنچ نر بطور معمول دارای نوک و گونه‌های نارنجی روشن، هاشورهای سیاه و سفید در سرتاسر گلو و سینه و خال‌های قهوه‌ای در دو طرف بدن می‌باشد. محبوبیت شدید فنچ‌های راه راه به دو خصوصیت رنگین بودن و قابلیت زاد و ولد آسان آنها نسبت داده می‌شود. معمولاً دارندگان فنچ‌ها فرصتهای مکرری برای دیدن رفتارهای جنسی، جفت گیری و تولد جوجه‌های فنچ‌ها خواهند داشت. یکی دیگر از جذابیت‌های عمده فنچ‌های راه راه صدای جیک جیک لطیف آنها می‌باشد. عده‌ای صدای شیرین و مطبوع جیک جیک فنچ‌های راه راه را بر عکس دیگر پرندگان این دسته بسیار آرامش بخش و خوش آیند توصیف کرده‌اند                                                                                                                                       فنچ کشیش آفریقایی،نام علمی آن (lonchura Nana) ونام دیگر آن مانکین ماداگاسکاراست. نر وماده آن شبیه به یکدیگر بوده وتشخیص جنس آنان از روی شکل ظاهری پرنده مقدور نیست. این پرنده را می‌توان با سایر گونه‌های فنچ در یک قفس پرورش داد اما باید توجه داشت که پرنده جای کافی برای جست وخیز داشته باشد.پرنده ماده هر بار ۴تا ۷ تخم می‌گذارد ومدت ۱۲ تا ۱۳ روز بر روی تخم‌ها می‌خوابد وپس از خروج جوجه‌ها از تخم باید آنان را به مدت سه هفته در کنار پدر ومادر نگهداشت تا بال وپردرآورن