تاريخچه پيدايش قناري در ايران
درباره تاريخ ورود قناری به ايران اطلاع دقيقی در دست نيست . البته بايد گفت اروپائيان
در زمان صفويه به ايران رفت و آمدهايی داشتند و پرتغاليها که از دريانوردان آن زمان بودند
حتی جزاير جنوب ايران را در اختيار گرفته بودند . اين تقريبا کمی بعد از پيدايش و رواج
قناری در اروپا بوده است . با اين حال هيچ نشانه ای از وجود قناری در دوره ی صفويه در
دست نيست . گرچه بعيد می نمايد که قناری در آن سالها به ايران وارد شده باشد . اگر چنين
اتفاقی نيز افتاده باشد حتما بر اثر عدم اطلاع کافی در نگهداری آن از بين رفته اند .
اولين تاريخی که از ورود قناری به ايران ذکر شده به دوران قاجاريه و زمان ناصرالدين
شاه است. ناصرالدين شاه تقريبا اولين پادشاهی بود که مسافرتهای زيادی در عصر خود به
اروپا و کشورهای خارج کرد . می گويند پس از سفر انگلستان در هلند ميهمان ملکه هلند بود
و هنگام بازگشت به ايران تعداد بيست عدد قناری همراه ملازمی مخصوص برای نگهداری
آنها از آن کشور وارد کرد.
پس از او معير الممالک اقدام به ورود قناری می نمايد و به اين ترتيب پرورش قناری در
ميان اعيان و اشراف رواج پيدا می کند . منتها تعداد قناری از تعداد اعيان و اشراف کمتر بود.
گر چه مدارک مستدلی دال بر صحت مطالب فوق وجود ندارد ولی اين گفته بهر صورت خالی
از حقيقت نيز نمی تواند باشد.چه در ميان بسياری اين نکته که قناريهای قديمی ايران هلندی
بوده اند اتفاق نظر وجود دارد.
قناری مسکوئی بايد همراه مهاجرين ايرانی از روسيه پيش از انقلاب کمونيستی در آن
کشور به آذربايجان و تبريز و بعد از آن در دوران انقلاب مشروطيت که رفت و آمدهای بين
دو کشور افزايش يافت به ايران رسيده باشد.
در آن اوان قناری سبز و ابلق کم بود و اصولا به آن گنجشکی می گفتند . لفظ قناری
مخصوص زرد و طلائی يا ليموئی آن بود . همچنانکه امروزه در زبان فارسی هنگاميکه کلمه
قناری برزبان رانده شود در ذهن همه ی شنوندگان ، بی اختيار پرنده ای زرد کشيده ، صاف و
دلنشين تداعی می گردد.
بقيه ادامه مطلب...