معرفی گونه فیشر:  نام های متداول در ایران: طوطی کوتوله، طوطی برزیلی، فیشر، جدایی ناپذیر

نام علمی: Agapornis fischeri

قد: تقریباً 15 سانتی متر

وزن: تقریباً 50 گرم

وضعیت بقا: (ریسک پایین - احتمال در خطر انقراض بودن در آینده)

جمعیت تخمینی در حیات وحش: در حال کاهش

تغذیه: دانه ها، تخمه ها،  میوه و سبزیجات تازه

طول عمر: تا 25 سال در اسارت، اطلاعات دقیقی در مورد طول عمر در طبیعت در دسترس نیست، برخی منابع تا 12 سال را عنوان کرده اند.

مسلما هنگامی که پرنده ای را خریداری میکنید دوست دارید جنسیت آن را تعیین کنید و همانطوری که گفته شد بیشتر گونه های طوطی لاوبرد دارای مونومورفیک (شباهت نر و ماده) هستند ولی با این وجود برخی نشانه ها میتواند تا حدودی شما را به جنسیت پرنده آگاه کند عموما پرنده ماده سر بزرگ و پهن تری دارد و استخوان لگن در ماده بزرگ و پهن است.پرنده را به پشت روی کف دست بخوابانید و با انگشت شست و انگشت کوچک بالهای پرنده را باز کنید و سر پرنده را بین انگشت دوم و سوم خود نگه دارید.حال با دست دیگر میتوانید استخوان لگن را پیدا کنید درست بالای دم دو استخوان بیرون زده اگر فاصله این استخوانها کم باشو انگشت بین آن نرود احتمالا پرنده نر است و اگر فاصله آنها زیاد باشد پرنده ماده است .این تست میتوان با دقت حدود 50 درصد مفید باشد. براي كسي كه تجربه در پرنده اي كه ميخرد نداردوشناخت اوليه اي كه بايد از پرنده داشته باشد ندارد بايد دنبال فروشنده منصف وتقريبا قابل اعتماد بگردد كه بعد از چندين ماه زحمت متوجه نشود كه پرنده هايش هر دو نر يا هردو ماده هستند..از نوع رفتارهای پرندگان نیزمیتوان جنسیت را حدس زد به عنوان مثال پرنده ماده هنگامی که روی چوب مینشیند پاها را بازتر میگذارد و در درگیریهایی که پیش میاید معمولا جنس نر است که عقب نشینی میکند . جنس ماده معمولا به لانه وابسته تر است و برای حفظ آن می جنگد و در زمان جفتگیری معمولا مواد مخصوص لانه سازی را زیر پرهای خود جمع میکند. 

  در سال 1887 در شمال تانزانیا توسط دکتر فیشر (Fischer) کشف شد. در این منطقه، فیشرها در دسته های کوچکی در جنوب دریاچه ویکتوریا (بخش شمالی کشور تانزانیا) زندگی می کنند. این منطقه، پوشیده از دشتهای هموار و کم درخت است و فیشرهای این منطقه، از دانه های گیاهان برای تغذیه استفاده می کنند و گاهی هم به مزارع ذرت و ارزنی که در اطراف منطقه وجود دارند، سر می زنند. 

تعدادی از این پرنده که از اسارت فرار کرده اند، در بخشهای مرزی فرانسه و اسپانیا مشاهده شده اند (گردآورنده مطلب، سندی در مورد زاد و ولد فیشرها در این منطقه نیافته است). متاسفانه از سال 1970، به دلیل دامگذاری بی رویه با هدف صادرات غیرقانونی، جمعیت این پرنده به شدت کاهش یافته است.

امروزه اینگونه به همراه ماسک دارها و صورت هلویی ها، جذابترین گونه های لاوبرد برای نگهداری در منازل هستند. در سال 1987، این گونه بیشتری حجم خرید و فروش بین المللی را در میان تمامی پرندگان زینتی داشته - (ریسک پایین - احتمال در خطر انقراض بودن در آینده)

 این گونه اولین بار در سال 1926 در امریکا تکثیر شد. بهترین روش برای تکثیر این گونه، قرار دادن هر جفت طوطی در یک قفس مجزاست. برای لانه سازی، می توانید شاخه های کوچک درخت بید را در اختیارشان بگذارید. همچنین پرنده ها باید به نور و تهویه هوای کافی دسترسی داشته باشند. در دوره تخم گذاری، غذاهای حاوی تخم مرغ باید در اختیار پرنده قرار گیرد. در هر نوبت تخم گذاریی، معمولاً شاهد 4 تا 6 تخم خواهید بود که پس از 24 یا 25 روز خوابیدن پرنده ماده بر روی انها، تبدیل به جوجه خواهند شد.

جوجه های تازه از تخم درآمده، لکه سیاه رنگی بر روی بخش بالایی منقار دارند که به مرور، محو خواهد شد.

مشخصات یک فیشر اصیل:

پیشانی: نارنجی – قرمز پررنگ

بالای سر: سبز-برنزی که به تدریج در پشت سر و گردن به رنگ اخرایی تبدیل می شود.

بین چشم ها و منقار: قرمز-نارنجی پررنگ که از پایین چشم ها به سمت گردن، به رنگ سبز-برنزی، تبدیل می شود.

گردن، بالای سینه: قرمز-نارنجی پررنگ

چشمها: قهوه ای تیره همراه با یک حلقه سفید بدون پر در حاشیه چشم

منقار: قرمز

بخش پایینی سینه، شکم، پهلوها، ناحیه مقعد: سبز روشن

بخش بالایی بالها: کمی تیره تر از بقیه بدن که ظاهری برجسته تر به این بخش می دهد.

پرهای اصلی پرواز: تیغه بیرونی سبز رنگ و تیغه درونی آّبی-مشکی

مفصل بال: زرد

پرهای بالای دم: آبی مایل به بنفش

پرهای زیر دم: سبز روشن

پرهای بزرگ دم: سبز، قسمت نوک پرها، آبی رنگ

پرهای کوچک دم: با خالهای قرمز-نارنجی

پاها: خاکستری

ناخنها: خاکستری (کمی نیره تر از رنگ پاها)

این پرنده نسبت به شرایط جوی خیلی حساس نیست

 و کافی است در مرض سرما و گرمای زیاد و جریان هوا ( باد ) نباشند.

حمام کردن باعث میشود پرها در شرایط بهتری باشند.

 ظرف حمام برای شستشوی پرنده لازم است و پرنده از حمام گرفتن خوشش میاید.

 در غیر این صورت میتوانید از اسپری آب استفاده کنید .

بهترین ساعت برای اینکار میان روز است و پرنده میتواند در آفتاب خود را خشک کند.

اگر پرنده در مدت چند دقیقه کمی خشک نشد از حرارت ملایم سشوار استفاده کنید .

اگر پرنده در کنار آشپزخانه نگهداری میشود باید توجه داشته باشید

 که بخار ( با قرار دادن ظروف روی اجاق گاز تولید میشود) بسیار خطرناک و کشنده است